Dit verhaal speelt zich af in het Amazone-regenwoud.
In dit bos kun je bomen zien zover het oog reikt, maar als je er wat beter kijkt,
zie je een boom die groter en groter is dan alle andere.
Deze boom heeft takken die zeggen: “Kom naar mij, vogels!
Kom naar mij, ik heet je welkom ”.
En al deze kleine diertjes knabbelen, spelen, discussiëren … leven in harmonie.
Maar op een dag komt er een groot ongeluk, de boom vat vlam,
hulpeloze vogels zweven in de lucht en kijken naar hun bomen die in rook opgaan.
Door de rook heen kunnen ze een vogeltje zien dat naar de rivier gaat om een druppel water in zijn bek doet, om het daarna op de boom te gieten.
Hij gaat terug naar de rivier om een druppel water in zijn bek te nemen en laat ook die op de boom vallen.
Hij gaat keer op keer terug naar de rivier, neemt een druppel water uit zijn bek en giet deze op de boom.
Deze kleine vogel is een kolibrie.
Je kent hem wel, de kleine veelkleurige vogel met een lange snavel die hij gebruikt om de nectar uit bloemen te zuigen.
‘Maar kolibrie, wat doe je?’ Kom ! Het heeft geen zin, kom mee met ons! “
‘Ik doe mijn deel, ik doe mijn deel, ik doe mijn deel van het werk om het vuur te blussen!’ “
‘En jij ook, jij ook, doe je deel, doe je deel!’ Jouw deel van het werk om het vuur te blussen. “
De vogels kijken elkaar verbijsterd aan.
En tegelijkertijd vliegen ze naar de rivier, nemen een druppel water in hun bek en gieten de druppels op de boom,
Ze keren terug naar de rivier, nemen een druppel water in hun bek en besprenkelen de boom en gaan weer terug naar de rivier,
nemen onvermoeibaar een druppel water in hun bek en gieten het op de boom.
En deze miljoenen waterdruppels vormen een zo fijne en dichte regen dat het vuur uiteindelijk dooft.
Sinds die dag is de boom weer aan het vergroenen, is er weer harmonie in gekomen en heeft iedereen geleerd dat hij zijn steentje moet bijdragen.
Bron: verteld door Claire Dumesnil … www.lespasseurs.com – vertaald door Els
